Meshkujt, të cilët janë përballuar me diagnozën e kancerit të gjirit të njeriut që ato duan – qoftë ajo gruaja, partnerja, mamaja, gjyshja, halla, mikesha apo kolege e tyre – raportojnë që ndihen të shokuar, në ankth dhe të acarur. Megjithatë, njerëzit shpesh besojnë se ata duhet të jenë “kulla e fuqisë” dhe kështu i fshehin këto ndjenja duke u përfshirë nga frika se gruaja që ata duan mund të vdesë.

Kjo tendencë e burrave për të mos folur ose shprehur nevojat e tyre mund të çojë në nivele të larta shqetësimi, dhe mund të punojë kundër dëshirës së tyre për të ndihmuar situatën. Kërkimet kanë treguar se duke mohuar frikën dhe shqetësimet, burrat i bëjnë gjërat për veten e tyre edhe më keq, për partneret, të dashurit dhe fëmijët e tyre.

Më tej, ndërsa fatkeqësia dhe pasiguria kanë tendencë që të bien me kalimin e kohës ndërmjet pacientëve me kancerin e gjirit, këto ndjenja kanë tendencë që të rriten ndërmjet partnerëve. Disa studiues besojnë se kjo fatkeqësi është zgjatur për shkak të tendencës së burrave për të shpërfillur ndjenjat e tyre në preferencë ndaj nevojave të të dashurve të tyre.

Shpesh femrat që kanë kancer të gjirit thonë se ata janë prekur kur partneri i tyre ngre shqetësimin se ata mund të vdesin.

Sfida e parë për burrat, partnerja ose një person i dashur i të cilëve ka kancerin e gjirit është që të pranojnë se, ndryshe nga sfidat e tjera të jetës, kanceri i gjirit nuk është diçka që meshkujt mund ta “rregullojnë”. Qendra Kombëtare e kancerit të gjirit sugjeron se njerëzit mund të ndërmarrin hapa praktike për të bërë gjërat më mirë për veten dhe familjet e tyre, të tilla si duke u bërë më të informuar në lidhje me kancerin e gjirit, duke kërkuar ditë për ditë ndihmë praktike për çështjet familjare, si dhe duke marrë masa që promovojnë shëndet më të mirë emocional për veten dhe familjet e tyre.

Për meshkujt të prekur nga kanceri i gruas që ato duan

• Mos pretendoni që gjërat janë MIRË.
• Të folurit ndihmon që gjërat të rregullohen, jo të përkeqësohen.
• Pranoje ndikimin që kjo sëmundje ka në jetën dhe marrëdhënien e njerëzve.
• Mos e mbani çdo gjë për vete pasi keni nevojë për mbështetje dhe mirëkuptim.
• Edhe nëse qani, nuk bëni keq.
• Tregojani asaj frikën dhe ndjenjat e tua.
• Merrni sa më shumë informacione rreth sëmundjes.
• Kërkoni ndihmë për gjëra praktike, si p.sh. marrja e fëmijëve dhe bërja e pazareve.
• Kuptoni që është MIRË edhe për t’u kënaqur.