Ndryshimet e sjelljeve tek njerëzit me demencë janë shumë të zakonshme. Ky element mund të krijojë një stres të madh në familje dhe karrierë. Mund të jetë veçanërisht shumë dëshpëruese kur njerëzit sillen me personat e tyre më të dashur në një mënyrë shumë agresive.
Ekzistojnë shumë arsye se përse sjelljet e një personi mund të ndryshojnë. Demenca është rezultat i ndryshimeve që fillojnë në tru dhe prekin memorien e personit, humorin dhe sjelljen. Ndonjëherë sjelljet mund të jenë të lidhura me këto ndryshime që fillojnë në tru. Në rrethana të tjera mund të ketë ndryshime që ndodhin në mjedisin e një personi, në shëndetin e tyre ose në marrjen e ilaçeve që përkeqësojnë sjelljen. Ndoshta një aktivitet, siç është bërja e dushit është shumë e vështirë. Personi mund të mos ndihet fizikisht mirë. Demenca i prek njerëzit në mënyra të ndryshme. Të kuptuarit se përse dikush është duke u sjellë në këtë mënyrë mund t’ju ndihmojë për të krijuar një ide se çfarë duhet të përballoni.
Gjithmonë diskutoni me mjekun shqetësimet në lidhje me sjelljen, i cili do të jetë i aftë për të kontrolluar nëse është një sëmundje fizike apo një parehati dhe në këtë mënyrë mund t’ ju japë disa këshilla. Mjeku do të jetë në gjendje për t’ju këshilluar nëse ekziston ndonjë sëmundje psikiatrike.
Përballimi me ndryshimet e sjelljes mund të jetë shumë e vështirë. Gjithmonë mbani mend se një sjellje e tillë nuk është e qëllimshme. Zemërimi dhe agresioni shpesh i është drejtuar pjesëtarëve të familjes dhe kolegëve të punës, sepse ato janë më të afërmit. Sjellja është jashtë kontrollit të personit dhe mund të jetë mjaft e frikshme.
Ai mund të jetë fizik, siç është e goditura, ose verbale siç është gjuha abuzive. Sjelljet agresive janë zakonisht një përshkrim i acarimit, frikës dhe frustrimit.
Disa njerëz me demencë reagojnë në mënyrë karastrofike dhe ndaj kritikës më të vogël. Kjo mund të përfshijë të bërtiturën, të qëlluarën, bërjen e akuzave të paarsyeshme, të qenit shumë të acaruar ose kokëfortë, të qarat ose të qeshurat e pakontrolluara dhe të papërshtatshme. Kjo tendencë është pjesë e sëmundjes dhe njihet me emrin “reagime katastrofike”.
Ndonjëherë reagimet katastrofike janë indikacionet e para të sëmundjes së demencës. Kjo mund të jetë një fazë kalimtare, që zhduket pasi sëmundja të avancohet, ose mund të vazhdojë për një kohë të pacaktuar.
Sjelljet katastrofike mund të jenë si rezultat i:
Kjo sjellje mund të shfaqet menjëherë dhe mund ti bëjë familjarët dhe kolegët që të ndihen të frikësuar. Megjithatë, zbulimi se përse këto sjellje shkaktohen mund të sjellë mirëkuptimin e të tjerëve. Mbajtja e një ditari mund t’ju ndihmojë për të identifikuar rrethanat në të cilat këto gjendje mund të ndodhin. Nëse kjo është e pamundur, mund të gjeni një mënyrë për të përballuar sjelljen.
Njerëzit me demencë shpesh mund të kërkojnë për diçka që ato mendojnë se ka humbur, dhe mund të grumbullojnë gjëra për ti ruajtur.
Sjelljet e vetmisë mund të shkaktohen nga:
Njerëzit me demencë mund të thonë ose të pyesin të njëjtën gjë disa herë. Ato gjithashtu mund të kapen pas një personi, duke e ndjekur atë gjatë gjithë kohës, madje edhe kur shkon në tualet. Këto sjellje mund të jenë shumë mërzitëse dhe acaruese.
Komentoni