Një infeksion që zhvillohet në skajin e thonjve të gishtave të duarve apo të këmbëve quhet paroniki. Ai është infeksioni më i zakonshëm i dorës dhe në qoftë se lihet pa u trajtuar mund të përparojë në një infeksion më të rëndë të gishtave të duarve apo të këmbëve.
Paroniki-a shkaktohet më shpesh nga një baktere e zakonshme e lëkurës që depërton lëkurën rreth thoit të dëmtuar nga një traumë, si kafshimi, thithja e thoit, e gishtave, larja e enëve ose acaruesit kimikë. Infeksioni mykotik mund të jetë po ashtu shkak i formimit të paronikia-sdhe duhet të merret në konsideratë veçanërisht tek personat me infeksion të përsëritur. Kjo sëmundje nuk duhet ngatërruar me malcimin herpetik të gishtit që mund të formojë një puçërr të vogël në gisht dhe që shkaktohet nga një virus por që nuk lokalizohet në skajin e thoit. Malcimi herpetik nuk trajtohet me anë të një prerje dhe drenazhimi dhe kësisoj duhet dalluar nga paronikia.
Një paroniki-a mund të fillojë si një skuqje dhe ënjtje rreth thoit, që quhet celulit. Shpesh ajo është shumë e dhimbshme kur preket dhe ndonjëherë mund të jetë me një ngjyrë të verdhë në të gjelbër që tregon se nën lëkurë është formuar një grumbullim qelbi (i quajtur absces).
Simptomat dhe shenjat më të zakonshme janë si më poshtë:
Ju duhet t’i drejtoheni një mjeku në qoftë se skuqja përhapet përtej lëkurës rreth thoit ose në mollëzën e gishtit. Kjo skuqje tregon se infeksioni është duke formuar një infeksion më serioz të gishtit me formim të qelbit në indet e thella të majave të gishtave, që quhet felon (një infeksion i rrëzës së thoit).
Gjithashtu, ju duhet t’i drejtoheni mjekut në qoftë se është duke u formuar një absces. Ai kërkon drenazhim nga ana e një mjeku. Hapja (ose prerja) e një abscesi për ta kulluar qelbin nuk duhet të provohet të bëhet në shtëpi.
Me shenjën e parë të mbledhjes së qelbit, ju duhet të kërkoni vëmendjen e mjekut për një drenazhim të mundshëm. Në qoftë se vini re që ënjtja dhe skuqja janë përhapur poshtë në gisht ose nuk jeni në gjendje të lëvizni artikulacionet e gishtit të prekur, nevojitet të shkoni menjëherë në një pavijon të urgjencës në një spital. Kjo sëmundje mund të jetë ose jo e shoqëruar me temperaturë ose ethe, gjë që tregon një infeksion serioz.
Mjeku juaj do ta ekzaminojë gishtin dhe do të përcaktojë se sa i rëndë është infeksioni dhe çfarë trajtimi nevojitet.
Kujdesi në shtëpi përfshin njomje të ngrohtë në një përzierje 50% ujë të ngrohtë dhe 50% sapun antibakterial të lëngshëm tre deri katër herë për rreth 15 minuta. Kjo njomje duhet bërë me shenjën e parë të skuqjes rreth thoit.
Në qoftë se është formuar një absces (një xhep qelbi), trajtimi i rekomanduar është të drenazhohet abscesi duke zbatuar një procedurë të prerjes dhe të tharjes.
Pasi mjeku juaj e ka drenazhuar inflamacionin, ende rekomandohen banja të ngrohta. Zakonisht antibiotikët këshillohen vetëm në qoftë se infeksioni përhapet në një pjesë të madhe të gishtit. Është e rëndësishme që mjeku të ndjekë plagën për 24-48 orë për t’u siguruar që infeksioni është shëruar siç duhet.
Komentoni