-Trajtimi i formave të lehta deri të mesme të presionit të lartë të gjakut (hipertensionit esencial) -Trajtimi i filluar brenda 24 orëve nga infarkti akut i miokardit, i shoqëruar ose jo me shenja dhe simptoma të insufiçiencës kardiake, në pacientë me hemodinamikë të qëndrueshme dhe që nuk kanë marrë trajtim trombolitik.

Zofecard® 30 mg si rregull tolerohet mirë nga të sëmurët. Në tabelën më poshtë jepen të gjithë efektet e padëshiruara që janë raportuar gjatë praktikës klinike në pacientët e trajtuar me Zofecard® 30 mg. Ato janë rreshtuar sipas sistemeve të organizmit dhe sipas shpeshtësisë së shfaqjes. Shpeshtësia nënkupton: shumë të zakonshme (= 1/10); të zakonshme (= 1/100, < 1/10); të pazakonshme (=> 1/1,000, < 1/100); të rralla (=> 1/10,000, < 1/1,000); shumë të rralla (=< 1/10,000) Çrregullime të përgjithshme dhe gjendje të vendit të administrimit Të zakonshme: Lodhje Të pazakonshme: Dobësi Çrregullime gastrointestinale Të zakonshme: Të përziera/të vjella Çrregullime muskuloskeletike dhe të indit lidhor Të pazakonshme: Krampe muskulare (ngërçe) Çrregullime të sistemit nervor Të zakonshme: Marrje mendsh, dhimbje koke Çrregullime respiratore, të toraksit dhe mediastinit Të zakonshme: Kollë Çrregullime të lëkurës dhe indit nënlëkurë Të pazakonshme: Rash Të rralla: Angioedemë Gjatë trajtimit me ACE frenues janë vërejtur edhe efekte të tjera të padëshiruara (shih “Paralajmërime dhe përkujdesje të veçanta gjatë përdorimit”) Gjatë trajtimit mund të shfaqet ose të rëndohet më tej insufiçienca renale. Janë raportuar edhe raste me insufiçiencë renale akute. Në pacientët me dëmtim të funksionit të veshkave mund të vërehet ekskretim (humbje) i proteinave në urinë. Gjithashtu, mund të shfaqen efektet e padëshiruara të mëposhtme: ankesa gastrointestinale, dhimbje muskujsh dhe reaksione alergjike në lëkurë. Ju duhet të kërkoni menjëherë ndihmën e mjekut në qoftë se, në raste të veçuara, ju shfaqen reaksione të rënda në lëkurë, të tilla si: skuqje e lëkurës dhe formim flluskash (sindromë Stevens-Johnson), shkolitje e lokalizuar e shtresës së sipërme të lëkurës (nekrolizë toksike e epidermës), ndryshime të ngjashme me psoriazën dhe rënie flokësh, që mund të shoqërohet me ethe, dhimbje muskujsh dhe kyçesh, ndryshime të formulës së gjakut (eozinofili) dhe rritje të vlerave të titrit të disa antitrupave (ANA). Ankesat lidhur me rrugët e frymëmarrjes (kolla e thatë jo produktive është relativisht e zakonshme), shtimi i djersitjes, çrregullimet gjatë urinimit, simptomat e sistemit nervor, të tilla si depresioni, luhatjet e humorit, çrregullimet e gjumit, çrregullimet e ekuilibrit, janë relativisht të rralla. Enjtja e gjymtyrëve (edemat) ose rënia e përkohshme e presionit të gjakut në pozicionin në këmbë (hypotension ortostatik) janë raportuar shumë rrallë. Raste individuale të shpejtimit ose të çrregullimit të rrahjeve të zemrës, palpitacioneve (ndjesia e rrahjeve të zemrës), dhimbjeve të gjoksit (angina pectoris), infarktit të miokardit, çrregullimeve të përkohshme të qarkullimit të gjakut në tru dhe hemoragjia cerebrale janë raportuar si shoqëruese të rënies së theksuar të presionit të gjakut nga përdorimi i ACE frenuesve. Efektet e padëshiruara të mëposhtme, gjatë trajtimit me ACE frenues janë raportuar vetëm në raste të izoluara: verdhëz (ikter) prej grumbullimit të lëngut të tëmthit, hepatit ose pancreatit, zënie (bllokim) i zorrëve ose edemë angioneurotike (shih më lart). Gjithashtu janë vërejtur ndryshime të disa vlerave laboratorike (azotemisë, kreatininemisë, enzimave të mëlçisë, bilirubinemisë, pigmentit të gjakut (hemoglobinës), formulës së gjakut), sidomos në prani të insufiçiencës renale, insufiçiencës kardiake të formës së rëndë dhe hipertensionit me origjinë nga veshka. Formëdoza Tableta me ngjyrë të bardhë, formë të zgjatur, të veshura me cipë (film) dhe me një vijë që ndihmon ndarjen.

Si efektet terapeutike, ashtu edhe efektet e padëshiruara të barnave mund të ndikohen nga përdorimi i njëkohshëm i barnave të tjerë. Kështu, efekti i barnave ACE frenues për të ulur presionin e rritur të gjakut mund të shtohet nga përdorimi i njëkohshëm i barnave të tjerë antihipertensivë, diuretikëve, anestetikëve, narkotikëve, barnave për trajtimin e sëmundjeve psikiatrike, alkoolit dhe cimetidinës (bar për ulçerat e stomakut). Por, efekti i ACE frenuesve mbi presionin e gjakut mund të pakësohet nga përdorimi i njëkohshëm i barnave për trajtimin e dhimbjes dhe inflamacionit, barnave që neutralizojnë acidin e stomakut apo barnat që ndikojnë mbi sistemin nervor simpatik. Barnat që përmbajnë kalium dhe diuretikët që mbajnë kaliumin në organizëm shtojnë rrezikun e grumbullimit të kaliumit në gjak. Në rastet kur njëkohësisht përdoret edhe litium (bar kundër depresionit), ekskretimi (jashtëqitja) e këtij të fundit mund të pakësohet. Përdorimi i njëkohshëm i barnave që ulin sheqerin në gjak shton rrezikun për një ulje të theksuar të nivelit të sheqerit. Gjithashtu, mund të ndodhin ndërveprime me barnat kundër kancerit, barnat që pakësojnë reaksionet imunitare të organizmit apo me produktet që përmbajnë ciklosporinë, allopurinol, prokainamid ose glukokortikoidsë. Tregojini mjekut për barnat që përdorni ose keni përdorur deri para pak kohësh.

1. Presioni i lartë i gjakut (hipertensioni) Në rast se nevojitet që të rritet doza, kjo duhet bërë me ngadalë, me intervale 4 javore. Pacientët pa pakësim të vëllimit qarkullues dhe të kripërave, me funksion normal të veshkave dhe mëlçisë: Trajtimi duhet të fillojë me ½ tabletë Zofecard® 30 mg, një herë në ditë dhe duke e rritur dozën gradualisht, me intervale çdo katër javore derisa të arrihet kontrolli i duhur i presionit të gjakut. Doza e zakonshme efikase (efektive) është 1 tabletë Zofecard® 30 mg, një herë në ditë. Doza maksimale është 2 tableta Zofecard® 30 mg në ditë që mund të merren si një dozë e vetme ose në dy doza të ndara (nga 1 tabletë secila). Në rastet kur përgjigja ndaj trajtimit nuk është ajo që dëshirohet mund të shtohen barna të tjerë antihipertensivë (që ulin presionin e rritur të gjakut) ose barna diuretikë. Pacientët që dyshohet se kanë pakësim të vëllimit qarkullues dhe të kripërave: Në pacientët me rrezik të lartë (shih “Paralajmërime dhe përkujdesje të veçanta gjatë përdorimit”) mund të shfaqet hipotension (rënie e presionit të gjakut) nga doza e parë. Fillimi i trajtimit me ACE frenues kërkon që paraprakisht të korrigjohet mungesa (pakësimi) i kripës dhe/ose lëngjeve në organizëm, të ndërpritet mjekimi i mundshëm me diuretikë dy–tre ditë përpara fillimit të trajtimit dhe të përdoret një dozë fillestare ½ tabletë Zofecard® 30 mg në ditë. Kur kjo nuk është e mundur doza fillestare duhet të jetë ¼ tabletë Zofecard® 30 mg në ditë. Dozimi në pacientët me dëmtim të veshkave dhe në dializë: Në pacientët me dëmtime të lehta të funksionit të veshkave (klirensi i kreatininës > 45 ml/min) nuk nevojitet pakësimi i dozave. Në pacientët me dëmtime të mesme deri të rënda të funksionit të veshkave (klirensi i kreatininës < 45 ml/min) duhet të jepet gjysma e dozës terapeutike, një herë në ditë. Doza fillestare për pacientët që janë në dializë duhet të jetë sa një e katërta e dozës së pacientëve me funksion normal të veshkave. Dozimi në pacientët e moshuar: Në pacientët e moshuar me klirens normal të kreatininës nuk nevojitet të përshtatet doza. Në pacientët e moshuar me klirens të pakësuar të kreatininës (< 45 ml/min), doza ditore këshillohet të përgjysmohet. Dozimi në pacientët me dëmtim të mëlçisë: Doza fillestare e Zofecard® 30 mg në pacientët me dëmtime të lehta deri mesatare të mëlçisë duhet të jetë sa gjysma e dozës së pacientëve me funksion normal të mëlçisë. Zofecard® 30 mg nuk duhet të përdoret në pacientët me dëmtime të rënda të funksionit të mëlçisë. 2. Infarkti akut i miokardit Trajtimi me Zofecard® 30 mg duhet të fillohet brenda 24 orëve nga shfaqja e simptomave të infarktit akut të miokardit dhe duhet të vazhdohet për 6 javë. Dozimi bëhet si më poshtë: Dita e parë dhe e dytë: ¼ tabletë Zofecard® 30 mg, çdo 12 orë Dita e tretë dhe e katërt: ½ tabletë Zofecard® 30 mg, çdo 12 orë Dita e pestë dhe më tej: 1 tabletë Zofecard® 30 mg, çdo 12 orë Në rast se në fillim të trajtimit ose gjatë tre ditëve të para pas infarktit të miokardit presioni i gjakut është i ulët, mjeku mund të vendosë që dozat të mos rriten më tej ose të ndërpritet mjekimi me Zofecard® 30mg. Pas 6 javësh trajtim, pacienti duhet të rivlerësohet dhe në rast se nuk ka shenja të disfunksionit të ventrikulit të majtë ose të insufiçiencës kardiake trajtimi duhet të ndërpritet. Në rast se këto shenja janë të pranishme, trajtimi duhet të vazhdohet për një kohë të gjatë. Dozimi në pacientët e moshuar: Zofecard® 30 mg duhet të përdoret me kujdes në pacientë me infarkt të miokardit dhe me moshë mbi 75 vjeç. Mënyra dhe kohëzgjatja e trajtimit: Zofecard® 30 mg mund të merret përpara, gjatë ose pas ushqimit, por gjithmonë i shoqëruar me një sasi të mjaftueshme lëngjesh. Kohëzgjatja e trajtimit varet nga natyra e sëmundjes dhe gjithmonë përcaktohet nga mjeku që ju trajton. Trajtimi mund të vazhdohet për një periudhë disa vjeçare.